rysiek

Artykuł dogłębnie i przystępnie tłumaczący, jak działają mechaniczne zegarki — ze wspaniałymi wprost animacjami.

Firma Newag, producent popularnych pociągów Impuls, prawdopodobnie celowo wprowadzała zmiany w oprogramowaniu pociągów, by uniemożliwić ich serwisowania przez niezależne zakłady naprawcze — twierdzi zespół specjalistów od cyberbezpieczeństwa. Firma Newag zaprzecza.

(...)

Dziwne awarie newagowskich Impulsów zaczęły się już dawno. „Pierwsze symptomy problemów z pojazdami pojawiły się ponad rok temu” — słyszę od G., eksperta, który chce zachować anonimowość.

Upewniam się, że nie chodzi tylko o same awarie, ale o to, że być może były celowo, sztucznie wywoływane przez Newag. „O ile mi wiadomo, sprawie od jakiegoś czasu przygląda się CBA itp. Także nie jest to zaskoczenie” — potwierdza.

(...)

Analiza zatrudnionych przez SPS hakerów mocno sugeruje, że zmiany zostały wprowadzone w Newagu. Newag miał też motyw w postaci wycinania konkurencji w zakresie intratnych kontraktów na serwisowanie pociągów. Miał też odpowiednie środki techniczne i okazje — kod źródłowy oraz dostęp do pociągów, gdy przyjeżdżały na przeglądy oraz naprawy sztucznych „awarii”.

Potrzebujemy dojrzałej polityki, która nie zatrzymuje się na światłowodach dociągniętych do każdej wsi, nowych aplikacjach dla obywateli, laptopach dla szkół i piaskownicach dla start-upów. Polityka technologiczna to zadanie dla rządu, a nie jednego Ministerstwa Cyfryzacji.

Szmering is caring!

Dzięki, dzięki, jestem tu cały tydzień.

Parlament Europejski podjął w czwartek decyzję o uchyleniu immunitetów czwórki deputowanych Prawa i Sprawiedliwości: Beaty Mazurek, Tomasza Poręby, Patryka Jakiego i Beaty Kempy.

Jaki niefart.

Czas zadać sobie pytanie: czy mając tam konto, nie legitymizujemy działań Muska i obecnego w jego sieci społecznościowej rasizmu, ksenofobii, seksizmu oraz antysemityzmu?

Czy nasza obecność na X (jak dziś nazywa się Twitter) nie utrudnia innym użytkowniczkom i użytkownikom opuszczenia tej sieci? Czy promowanie tej platformy – przez linkowanie do niej lub osadzanie wpisów bezpośrednio w artykułach – nie dokłada się w jakimś stopniu do przyciągania nowych osób do tej sieci, a więc pośrednio do wystawiania ich na toksyczne treści?

(bezczelna autopromocja, to mój tekst w Oku)

PiS zaczął cisnąć hasztag #NoweKonkrety…

...ale nie kupili domeny.

W połowie maja Sam Altman (szef #OpenAI) przekonywał komisję Senatu USA, że AI jest potencjalnie niebezpieczna i wymaga silnych regulacji. W tym samym czasie firma po cichu lobbowała w UE, by jej produkty nie były uwzględnione w kategorii wysokiego ryzyka w #AIAct.

Tydzień po zeznaniach w amerykańskim Senacie, szef OpenAI przekonywał, że „oddanie ChatGPT4 na wczesnym etapie w ręce społeczeństwa ma sens, bo pomaga zauważyć błędy, zanim urosną w siłę i staną się niebezpieczne.”

A niecały tydzień później podpisał oświadczenie straszące „zagładą spowodowaną AI”.

To wszystko może się wydawać dziwne, dopóki nie uświadomimy sobie, że szef OpenAI nie jest jakimś filozoficznym technologicznym geniuszem. Jest po prostu sprzedawcą. Kolejnym „Januszem tech-biznesu”.

OpenAI, Google i Microsoft zapędziły się w pewnym sensie w kozi róg. Próbując — poprzez promowanie i poleganie na gigantycznych modelach językowych — za jednym zamachem wyciąć konkurencję, a jednocześnie przywiązać osoby i firmy korzystające z tych narzędzi do siebie, nie doceniły tego, jak skuteczne i użyteczne mogą być modele znacznie mniejsze.

Starają się teraz tak sterować debatą publiczną i pracami nad regulacjami w obszarze „sztucznej inteligencji”, by uniemożliwić lub przynajmniej utrudnić tworzenie rozwiązań mniejszych, zwłaszcza tworzonych w modelu otwartego oprogramowania.

Chat Control i podobne próby odarcia nas z prawa do prywatnej komunikacji są opakowywane w narrację o „ukrywaniu się w ciemnościach” (ang. „going dark”) w odniesieniu do faktu, że coraz więcej naszej cyfrowej korespondencji odbywa się szyfrowanymi kanałami, do których służby nie mają już tak łatwego dostępu.

Jak gdyby zupełnie naturalna potrzeba prywatności — z której nikt nikomu nie musi się tłumaczyć! — była z gruntu podejrzana. Jak gdyby naturalnym stanem rzeczy było to, że władza ma niczym nieograniczony, pełny i natychmiastowy dostęp do komunikacji dowolnych osób!

A przecież przez tysiące lat naturalnym stanem rzeczy była komunikacja bezpośrednia, rozmowa twarzą w twarz, której (bez współpracy świadka) nie dało się nadzorować wcale. To komunikacja zapośredniczona za pomocą narzędzi umożliwiających służbom podsłuch czy zdalny nadzór jest właśnie czymś dziwnym, zupełną nowością w historii ludzkości. Szyfrując naszą komunikację przywracamy więc sobie możliwość zupełnie naturalnej, ludzkiej, prywatnej komunikacji.

Tak, paskudna autopromocja własnego tekstu. 😉